دیاستما یا فاصله بین دندان ها
دیاستما یا فاصله بین دندان ها در بعضی موارد متغیر است و ممکن است با بسیار کوچک باشد یا فاصله به اندازهای باشد که قابل مشاهده باشد، فاصله بین دندان ها مضر نیست و ممکن آست در کودکان و بزرگالان وجود داشته باشد. در کودکان، این شکاف معمولا با رشد دندانهای دائمی آنها کاهش میبابد. این فاصله بیشتر از ۰.۵ میلی متر است و ممکن است بین هر دندانی ایجاد شود.
اندازهی دندانها در رابطه با استخوان فک دندانهای افتاده یا کوچکتر از اندازهی معمول فرنوم لب بزرگ فرنوم لب بافتی است که از داخل لب بالایی تا لثهی بالای دندانهای جلویی فک بالا امتداد دارد.
بیماری لثه
حرکت دندان نشانهای از بیماری پیشرفتی لته است.
افتادن دندان های شیری درمانها :
- درمان لشه ای
- کامپوزیت
- لمینت
- ارتودنسی
ارتودنسی: دندانیزشکان معمولا دیاستما را با ارتودنسی درمان میکنند . براکت ها به دندان فشار میآورند و با گذشت زمان فاصله را کاهش میدهند.
روکشهای لمینیت یا ونیر
این گزینه ها به خصوص زمانی مناسباند که دیاستما ناشی از کوچک بون دندانها باشد.
ایمپلنتهای دندانی یا بریچ
اگر دیاستما به این دلیل رخ دهد که فرد فاقد دندان است (دندانهایش افتاده است)، ممکن آست به عملیات دندانپزشکی گتردهتری مانند ایمهلفت دندان یا بریچ دندان نیاز داشته باشد.
عمل جراحی
وقتی دیاستما ناشی از یک فرنوم لب بزرگ باشد، دندانپزشک ممکن است عمل فرنکتومی را توصیه کند -
روی برای از بین بردن بافت اضافی.
درمان بیماری لثه
بیماری لشه برای جلوگیری از عفو نت دندان و جلوگیری آز عوارضی مانند افتادن دندان، باید تحت درمان قرار گیرد. درمان ممکن است شامل جرمگیری برای از بین بردن رسوبات از لته باشد. جرمگیری همچنین باکتریهای عفونتزا را از ببن میبرد. علالاوه بر این، آنتی بیوتیکهای موضعی یا خوراکی نیز ممکن است کمک کنند.